Veghels Buiten is een plek aan de rand van Veghel. Huizen zijn hier gebouwd in clusters, als boerenerven in het groen. Het zijn kleine buurtschappen die geënt zijn op het weidse, landschappelijke uitzicht rondom én de intimiteit en beslotenheid van een gemeenschappelijk erf. Landelijk wonen met een gezamenlijk karakter.
Het wonen op een erf in deze omgeving zorgt voor buurtschap, gezamenlijkheid en verbinding tussen bewoners. Het kennen en samen optrekken met je buren is een grote meerwaarde waarbij onze gezamenlijke moestuin en boomgaard de basis zijn voor een praatje op het erf.
De Erven
Deze historische context en de inrichting van de openbare ruimte zijn leidend geweest voor het ontwerp van beide erven. Het ontwerp van ieder erf heeft in architectuur en openbare ruimte zijn eigen uitstraling en daarmee een individuele identiteit meegekregen. Beide erven, De Heerd en De Hofstee, zijn geënt op het weidse, landschappelijke uitzicht rondom én de intimiteit en beslotenheid van het gemeenschappelijke erf. De kwaliteiten van deze beide werelden zijn bepalend voor de opzet van de woningen. De woningen op beide erven zijn ontworpen in verschillende schuurtypen die zich per erf als één familie presenteren. De nuanceverschillen in de ontwerpen zijn onder andere terug te zien in de verschillende goothoogten, dakhellingen en gebruikte materialen. Het pallet van materialen – baksteen, hout, keramische dakpannen – én aardse kleuren zorgt voor eenheid binnen de erven en herkenbaarheid van ieder afzonderlijk erf.
De Heerd
De Heerd onderscheidt zich door het ‘stenige’ karakter Het erf vindt zijn basis rondom de grote moestuin die prominent op het erf ligt. Een plek voor ontmoeting in gezamenlijk gebruik. Omzoomd door een robuust gematerialiseerde erfverharding in gebakken klinkers die overgaat in een ‘Brabants stoepje’. Deze herkenbare strook definieert de overgang tussen gemeenschappelijk erf en individuele woning en biedt de bewoner een intieme, eigen plek op het erf, beschut door het overstekende dak. De bakstenen schuren omsluiten het erf. Grote terugliggende puien zorgen voor een geleidelijke overgang tussen de privé woning en het openbare erf enerzijds en de private tuin en open landschap anderzijds.
De Hofstee
Op het erf ‘De Hofstee’ wordt de prettige sfeer en uitstraling in grote mate bepaald door twee centraal gepositioneerde solitaire bomen. Onder de kruinen ontmoeten bewoners elkaar op een zomerse dag. Ze vormen centrale punten op het stenige erf waaromheen de woningen staan gegroepeerd. De karrensporen in de bestrating van het erf symboliseren de bewegingen van de boer op zijn tractor van weleer en leggen verbindingen tussen het intieme erf en het agrarische open landschap. Het beeld van de woningen wordt bepaald door de repeterende spanten. De verdere architectuur is ingetogen in materialisatie en kleurstelling, waardoor het contrast van de houten spanten tot de terugliggende gevels wordt versterkt. De variatie in goothoogtes maakt het beeld van de woningen divers en de overstekken zorgen voor een plezierige overgang tussen de private woning en het openbare erf.
