Op het kruispunt van villawijk Den Elzent, het Stadswandelpark, het Dommelplantsoen en de Boutenslaan is een stedenbouwkundige plan ontwikkeld dat enerzijds aansluiting zoekt bij de wijk, anderzijds maximaal de kwaliteit van het wonen in het park benut. Kleinschalig aan de randen van het plangebied met een geleidelijke opschaling naar een grootschaliger, expressiever volume in de vrije ruimte van het park aan de Boutenslaan; het Schrijverskwartier. De gebiedsontwikkeling bestaat uit 3 fases, ’t Sonnet (plandeel A), De Ballade (plandeel B) en Het Octaaf (plandeel C).
’t Sonnet
’t Sonnet bestaat uit 38 appartementen verdeeld over 7 bouwlagen met parkeren in een onder het gebouw gelegen kelder. In de klassieke opbouw van plint, middendeel en kroonlijst krijgt het appartementencomplex een doorvertaling van de stedenbouwkundige verschaling van wijk naar park in de architectuur van het gebouw. De materialisatie van het complex is dienend aan deze opzet.
De combinatie van wit gestucte metselwerkvlakken en betonnen vloerranden pakt de woonlagen samen tot één middendeel. Het doorbreekt de telbaarheid van de verdiepingen en reduceert de hoogte van het gebouw optisch. Dit wordt verder versterkt door het contrast met de antraciete plint en terugliggende dakverdieping. Door de witte vlakken rondom de verdiepingen te draperen en het gebouw op de hoeken maximaal te openen strekt het zich uit in het park. Het resultaat is een eigentijds gebouw waarin de woningen maximaal op het omringende park zijn georiënteerd. Thuis in het park, maar verbonden met de wijk.
De Ballade
De Ballade schaalt verder af naar de wijk door de onderverdeling in massa in drie duidelijk gedefinieerde woonblokken. Onderling verbonden middels transparante tussenleden biedt het ruimte aan 8 luxe appartementen verdeeld over 3 bouwlagen met parkeren in een onder het gebouw gelegen kelder. Door de positionering van de drie gebouwdelen haaks op het Stadswandelpark is er voor gekozen de appartementen dit als een duidelijke hoofdrichting mee te geven. Het spel van lijnen en vlakken in contrast van donker en licht, biedt panoramische uitzichten aan de bewoners op de parkvijver. Door een herinterpretatie van de samenhang tussen vloerlijnen en gevelvlakken strekt De Ballade zich niet alzijdig uit zoals ’t Sonnet, maar kadert het de specifieke kwaliteiten in de omgeving. Toch zorgt deze insteek er ook voor dat de gevels een alzijdige uitstraling hebben binnen de gekozen hoofdoriëntatie. Het resultaat is een strakke, ingetogen architectuur bestaande uit scherpe lijnen en contrasten.
Het Octaaf
Als sluitsteen van de ontwikkeling worden in Het Octaaf de ontwerpingrediënten uit gebouw ’t Sonnet en De Ballade gebruikt, herinterpreteerd en toegepast op het ontwerp voor Het Octaaf. Dit levert een nieuwe representatie van kleinschalige appartementenblokjes dat duidelijk past binnen de familie bestaande uit het Sonnet en de Ballade, maar in tegenstelling tot deze gebouwen meer detail toevoegt aan de façades. Het biedt ruimte aan 8 luxe appartementen. Er wordt gerefereerd aan het beeld van vier losstaande villa’s gekenmerkt door plastische gegroepeerde massa’s en dominerende horizontale lijnen. De balkons zijn complementair aan de abstracte hoofdvorm en dragen bij aan de totaalcompositie. De posities van de buitenruimtes zijn zorgvuldig gekozen in een afweging tussen zon en privacy en zorgen voor de kenmerkende getrapte opbouw van de villa’s. Dit wordt extra geaccentueerd door rondgaande belijningen en metselwerkverbijzonderingen. De villa’s worden opgetrokken in baksteen, in een lichte tint gekeimd. De losstaande compositie van de villa’s wordt verder ondersteund door het ontbreken van erfafscheidingen waardoor deze vanaf de Karel van de Woestijnelaan vrij lijken te staan in het park. De landschappelijke inrichting is dienend aan de woonkwaliteit om zoveel mogelijk de privacy te waarborgen voor de verschillende woningen. Doorkijken tussen de villa’s geven de passant een vluchtige blik op het gezamenlijke binnenterrein met de omsluitende gebouwen.
Het resultaat is een totaalplan bestaande uit drie herkenbare delen, één familie.
Meer weten over dit project?
Neem contact op met Joost van den Brand
